۲۲ دی ۹۳ ، ۱۸:۴۳
برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم...
عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران
ساده دل من که قسم های تو باور کردم
بخدا کافر اگر بود به رحم آمده بود
زان همه ناله که من پیش تو کافر کردم
تو شدی همسر اغیار و من ازیار و دیار
گشتم آواره و ترک سر و همسر کردم ...
پ ن : چقدر اینجا همه زود به خودشون می گیرن
پ ن 1: شعر از استاد شهریار
۹۳/۱۰/۲۲